13 yıl önce veda etti bana,
ilk dostum,
ilk arkadaşım,
iki gözüm,
13 yıl önce veda etti babam bu dünyaya…
Saygıyı, sevgiyi, güveni, adaleti, insan olmayı ondan öğrendim… Babam ve annemden öğrendim hayatı…
42 yıllık hekimlik hayatı boyunca hastalarını iyileştirmek için çalıştı “hocaların hocası” babam. Hastane ve doktor hataları sonucu kaybettim onu…
Zaman geçtikçe artıyor acısı yokluğunun:
Artık onunla kucaklaşamamak, dertleşememek…
Hekimliğinden, bilgisinden, insanlığından, dostluğundan yoksun kalmak,
onu görememek, sesini duyamamak…
Her geçen yıl hafiflemek yerine büyüyor babamın içimde bıraktığı boşluk…
Babanız halen yanınızdaysa; ona sıkıca sarılın, mutlu anılarınız olsun babanızla, tıpkı benim olduğu gibi; hayat maalesef sandığımızdan çok daha kısa…
Tüm babaların Babalar Gününü kutluyor, artık yanımızda olmayan, ellerini öpemeyeceğimiz babalarımızı ise sevgi, saygı ve rahmetle anıyorum.
Saygılarımla,
Umut Oran
